طبق گزارش شرکت تحقیقاتی BloombergNEF، نظر به اینکه، صنعت فولاد یکی از صنایع آلاینده محیط زیست است، برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای این صنعت تا سال ۲۰۵۰، راهکارهایی در نظر گرفته شده است. در این مقاله با سراج توس همراه باشید تا با فناوری‌ها و سرمایه‌گذاری‌های لازم در زمینه‌ی فولاد سبز آشنا شوید.
از جمله این راهکارها می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ افزایش بازیافت در صنعت جهانی فولاد، استفاده از هیدروژن به‌عنوان سوخت و جذب کربن از کارخانه‌های قدیمی، اشاره کرد که تحقق این اهداف تا سال ۲۰۵۰، کار چندان راحتی نیست. تولید فولاد حدود ۷% از انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان را به خود اختصاص می‌دهد و برخی از فرآیندها در این صنعت به سادگی با انرژی برق قابل انجام نیستند. برای رفتن به سمت روش‌های تولید کربن صفر، صنعت فولاد باید ۲۱۵ تا ۲۷۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند. جالب اینجاست فولادی که تحت چنین سیستمی در نهایت ساخته خواهد شد، می‌تواند هزینه کمتری هم نسبت به قیمت‌های امروزی داشته باشد. دولت‌ها باید از این تغییر در صنعت فولاد حمایت کنند و قیمت‌های کربن یا یارانه‌ها تا ۱۴۵ دلار به ازای هر تن کربن دی اکسید نیاز است تا برای فازهای اولیه این تغییر در دهه آینده ایجاد انگیزه شود.
نقش بازیافت و هیدروژن در کاهش گازهای گلخانه‌ای
در این میان هیدروژن و بازیافت نقش اساسی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از تولید فولاد دارند. فولاد حدود ۷ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای ساخته دست بشر در هر سال را تولید می‌کند و یکی از آلاینده‌ترین صنایع جهان است. تعهدات دولت‌ها و شرکت‌ها، صنعت فولاد را وادار می‌کند تا انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تا سال ۲۰۵۰ صفر کند. تلاش‌ها برای کربن‌زدایی تولید فولاد مورد هدف چین، ژاپن، کره و اتحادیه اروپا است. حتی در صورتیکه تولید کل فولاد افزایش یابد، رعایت مواردی چون؛ کاهش هزینه‌های هیدروژن، انرژی پاک ارزان و افزایش بازیافت می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را به صفر خالص کاهش دهد.
ارزان‌ترین روش تولید فولاد تا سال ۲۰۵۰
تا سال ۲۰۵۰، هیدروژن سبز می‌تواند ارزان‌ترین روش تولید فولاد باشد و ۳۱ درصد از بازار را به خود اختصاص دهد. ۴۵ درصد دیگر می‌تواند از مواد بازیافتی و بقیه از ترکیبی از نیروگاه‌های قدیمی‌تر زغال‌سنگ مجهز به سیستم‌های جذب کربن و فرآیندهای نوآورانه با استفاده از برق برای پالایش سنگ‌آهن به آهن و فولاد باشد. این یک تغییر چشمگیر در نوع کوره‌ها و سوخت‌های مورد استفاده برای تولید فولاد خواهد بود. امروزه حدود ۷۰ درصد فولاد در کوره‌های بلند زغال‌سنگ تولید می‌شود و ۲۵ درصد آن از ضایعات در کوره‌های الکتریکی و ۵ درصد آن در فرآیند جدیدتر، معمولاً با سوخت گاز طبیعی به نام آهن اسفنجی یا آهن احیا شده مستقیم تولید می‌شود. تولید کوره بلند در این سناریو به ۱۸ درصد ظرفیت کاهش می‌یابد.
جولیا آتوود، رئیس مواد پایدار در BNEF و نویسنده اصلی این گزارش می‌گوید: صنعت فولاد نمی‌تواند منتظر بماند تا دهه ۲۰۴۰ انتقال خود را آغاز کند. ده سال آینده می‌تواند شاهد افزایش گسترده ظرفیت فولاد برای پاسخگویی به تقاضا در اقتصادهای در حال رشد مانند هند باشد.
حرکت از سوخت فسیلی به طرف هیدروژن
تولید فولاد سبز از هیدروژن و کوره‌های برقی به مقادیر زیادی انرژی پاک و تغییر به گریدهای بالاتر سنگ‌آهن نیاز دارد. این می‌تواند محل تولید بیشتر فولاد را تغییر دهد یا صنعت معدن را متزلزل کند. روسیه و برزیل هر دو به ذخایر سنگ‌آهن با کیفیت بالا دسترسی دارند. علاوه بر این، بر اساس تحقیقات BloombergNEF، انتظار می‌رود برزیل تا سال ۲۰۳۰ یکی از کمترین هزینه‌ها را برای تولید هیدروژن داشته باشد. آفریقای جنوبی و هند دارای ذخایر خوب سنگ‌آهن و پتانسیل تولید مقدار زیادی انرژی پاک ارزان قیمت هستند. با این حال، استرالیا، بزرگترین تولیدکننده سنگ‌آهن جهان، در حال حاضر سنگ‌های با عیار پایین‌تری تولید می‌کند و اگر در تجهیزات ارتقای محصول خود سرمایه‌گذاری نکند، می‌تواند جایگاه شماره یک خود را در زنجیره تأمین از دست بدهد.
چین به ایفای نقش محوری ادامه خواهد داد. در حال حاضر ۵۷ درصد از ظرفیت فولادسازی جهان را چین در خود جای داده است و مسیر آن به سمت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مسیر را برای صنعت به عنوان یک کل تعیین می‌کند. صنعت فولاد چین قصد دارد قبل از اتخاذ فناوری‌های اولیه مانند جذب هیدروژن و کربن، ابتدا بر افزایش بازیافت و بهره‌وری انرژی تمرکز کند.
Kobad Bhavnagri، رئیس بخش کربن‌زدایی صنعتی در BNEF گفت: صنعت جهانی فولاد آماده است تا یک چرخش عظیم از زغال‌سنگ به هیدروژن را آغاز کند. هیدروژن سبز هم ارزان‌ترین و هم کاربردی‌ترین راه برای ساخت فولاد سبز است. این انتقال هم باعث اختلال بزرگ و هم فرصت بزرگ خواهد شد.
BloombergNEF تخمین می‌زند که ظرفیت جدید تمیز و مقاوم‌سازی برای آلایندگی کمتر، ۲۷۸ میلیارد دلار اضافی برای صنعت فولاد در مقایسه با رشد ظرفیت معمول کسب‌وکار هزینه خواهد داشت. این رقم نسبتاً متوسطی است، در مقایسه با ۱۷۲ تریلیون دلاری که توسط BNEF برای کربن‌زدایی بخش انرژی جهانی برآورد شده است. بیشتر هزینه‌های تولید فولاد سبز به جای هزینه‌های سرمایه‌ای ناشی از عملیات است؛ بنابراین کاهش هزینه هیدروژن سبز بسیار مهم است و BNEF تخمین می‌زند که این میزان تا سال ۲۰۵۰ باید بیش از ۸۰ درصد کاهش یابد و در اکثر نقاط جهان به کمتر از ۱ دلار در کیلوگرم برسد. بازیافت سبز نیز راه‌حلی مقرون به صرفه و فوری است.
شرکت سراج توس با سابقه‌ی درخشان در صنعت فولاد، بزرگترین تامین کننده‌ی انواع ورق‌های فولادی و مقاطع فلزی برای صنایع و پروژه‌های بزرگ کشور می‌باشد.
مشاهده مشخصات و قیمت‌ها
قیمت روز ورق سیاه
قیمت روز ورق گالوانیزه
قیمت روز ورق اسید شویی
قیمت روز ورق رنگی
قیمت روز ورق آلیاژی
قیمت روز قلع اندود
منبع:
fouladban.com